نام چهاردهمین سوره ی قران چیست

نام چهاردهمین سوره ی قران چیست را از سایت پست روزانه دریافت کنید.

ابراهیم (سوره)

سوره ابراهیم در مکه نازل شده و ۵۲ آیه دارد. ممکن است آیه‌های ۲۸ و ۲۹ آن در مورد کشته‌شدگان بدر در مدینه نازل شده‌ باشد. این سوره به دلیل بیان مطالبی دربارهٔ ابراهیم سوره ابراهیم نامیده شده و مانند سوره‌های قبلش یونس، هود، یوسف با «الر» آغاز شده‌است. اولین آیه این سوره‌ها دربارهٔ اوصاف قرآن است. سوره ابراهیم دارای هفت واحد موضوعی (رکوع) است.

سوره ابراهیم که پس از سوره رعد و قبل از سوره حجر قرار گرفته‌است، دارای مشابهت‌ها و همبستگی‌های مشهوری با سوره حجر است که در دیدگاه زوجیت سوره‌ها زوج سوره ابراهیم می‌باشد. از جمله این همبستگی‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد:

- پایان سوره ابراهیم با وصف قرآن و آغاز سوره حجر با همین وصف

- در هر دو سوره به اصل رسالت از طرف خدا و مخالفت با آن و تحقق سنت الهی در اقوام گذشته پرداخته شده است با این تفاوت که در سوره حجر تفصیل بیشتری دارد

- در هر دو سوره از ابراهیم در چندین آیه یاد شده است

- در سوره ابراهیم به اغوای شیطان اشاره شده است و در سوره حجر به علت یابی آن پرداخته و در این‌باره بیانی تفصیل‌گونه دارد

سوره ابراهیم جزء پنج سوره الراءات (سوره‌هایی که با الر آغاز می‌شوند) یعنی یونس، هود، یوسف، ابراهیم و حجر است و در ترتیب مصحف رایج و ترتیب تلاوت پشت سرهم آمده‌اند جز این‌که سوره رعد که با المر آغاز می‌شود بعد از یوسف و قبل از ابراهیم در میان آن‌ها قرار گرفته‌است. سیوطی به نقل از برخی علمای گذشته "الراءات" را بساتین‌ القرآن نامیده است. این سوره در دسته‌بندی الهام گرفته از حدیثی از محمد که قرآن را به چهار قسم سبع‌طوال، مثانی، مئین، و مفصل تقسیم می‌کند در شمار سوره‌های مثانی محسوب شده است. در این سوره به شکستن بت ها توسط ابراهیم، یکتاپرستی، معاد، اقوام بنی اسرائیل و عاد و ثمود نیز اشاره شده است.^[۱]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

مدیر محترم سایت fa.wikipedia.org لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

سوره ابراهیم

آیات مشهور

لَئِن شَکَرْ‌تُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ ۖ وَلَئِن کَفَرْ‌تُمْ إِنَّ عَذَابی لَشَدیدٌ (آیه ۷)

ترجمه: اگر واقعاً سپاسگزاری کنید، [نعمت‌] شما را افزون خواهم کرد، و اگر ناسپاسی نمایید، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود.

در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است «شکر» به معنای دوری از گناهان، و اتمام شکر، گفتن الحمدلله رب العالمین است.^[۶] آیه بالا در ادبیات فارسی نیز بازتاب داشته است؛ برای مثال گفته شده این عبارت از سعدی شیرازی به همین آیه اشاره دارد: «منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت».^[۷] یا این شعر: شکرِ نعمت، نعمتت افزون کند/ کفر، نعمت از کفت بیرون کند.

داستان‌ها و روایت‌های تاریخی

فضیلت و خواص

برای تلاوت سوره ابراهیم در روایات، فضایلی نقل شده است؛ از جمله اینکه هر کس سوره ابراهیم و حجر را در دو رکعت نماز در روز جمعه بخواند، از فقر و دیوانگی و بلا در امان خواهد بود.^[۸]

متن و ترجمه

منبع مطلب : fa.wikishia.net

مدیر محترم سایت fa.wikishia.net لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.