معنى وما ظلمناهم ولکن ظلموا انفسهم

معنى وما ظلمناهم ولکن ظلموا انفسهم را از سایت پست روزانه دریافت کنید.

آیه 101 سوره هود

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسی‌ بآیاتِنا وَ سُلْطانٍ مُبینٍ (96) إِلی‌ فِرْعَوْنَ وَ مَلائِهِ فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ وَ ما أَمْرُ فِرْعَوْنَ برَشیدٍ (97) یَقْدُمُ قَوْمَهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَ بئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ (98) وَ أُتْبعُوا فِی هذهِ لَعْنَةً وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ بئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ (99) ذلِکَ مِنْ أَنْباءِ الْقُری‌ نَقُصُّهُ عَلَیْکَ مِنْها قائِمٌ وَ حَصِیدٌ (100)

وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لکِنْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَما أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِی یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ شَیْ‌ءٍ لَمَّا جاءَ أَمْرُ رَبّکَ وَ ما زادُوهُمْ غَیْرَ تَتْبیبٍ (101) وَ کَذلِکَ أَخْذُ رَبّکَ إِذا أَخَذَ الْقُری‌ وَ هِیَ ظالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِیمٌ شَدیدٌ (102) إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَةً لِمَنْ خافَ عَذابَ الْآخِرَةِ ذلِکَ یَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهُودٌ (103)

ترجمه‌

و بتحقیق فرستادیم موسی را با آیتهای خودمان و حجّتی آشکار

بسوی فرعون و اتباعش پس پیروی کردند فرمان فرعون را و نبود امر فرعون موجب هدایت‌

پیشرو میشود قومش را روز قیامت پس وارد نماید آنها را در آتش و بد است آن موردیکه ورود شده در آن‌

و از پی آورده شدند در این سرای لعنت را و در روز قیامت بد است آن عطائی که عطا کرده شده است‌

این از اخبار بلدها است که نقل نمائیم آنرا بر تو بعضی از آنها بر پا است و برخی درو شده‌

و ستم ننمودیم ما آنها را ولی ستم نمودند آنها بخودشان پس کفایت ننمودند از آنها خدایا نشان که میخواندند از غیر خدا هیچ چیز چون آمد فرمان پروردگارت و نیفزودند آنها را جز هلاکت و خسارت‌

و این چنین است گرفتن پروردگارت چون گرفت بلدها را با آنکه آنها ستم کار بودند همانا گرفتن او دردناک سخت است‌

همانا در آن هر آینه عبرت است برای آنکه بترسد از عذاب آخرت آن روزی است که جمع کرده شوند برای آن مردم و آنروزی است حاضر کرده شده.

تفسیر

خداوند حضرت موسی علیه السّلام را با معجزات بسیاریکه شمه‌ای از آنها در ضمن قصص راجعه بآن حضرت ذکر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعیان قوم او که هر یک از آن معجزات باعتبار دلالتشان بر صدق آنحضرت آیه و دلیل بودند و باعتبار دلالتشان بر کذب مخالفان او حجت و سلطان و عصا در میان آنها ممتاز بود بحجّیت واضحه که موجب سلطنت و غلبه بر خصم بود و باین اعتبار معبّر بلفظ مفرد و معنون بسلطان مبین شده است و بقدری حب دنیا و تقلید و تعصّب در آنقوم رسوخ پیدا کرده بود که با مشاهده آن معجزات کثیره ظاهره باز متابعت نمودند امر فرعون را بکفر و اقرار بخدائی او و معلوم است که چنین امری موجب رشد و هدایت نیست بلکه موجب غوایت و ضلالت است و در روز قیامت هر مفسد و ضالّ و مضلّی پیشرو و مقدّم و امام اتباع خود است تا خود و پیروان خود را بمنزل اصلی برساند چنانچه هر مصلح و مهتدی و هادی هم پیشرو و مقدّم و امام پیروان خود است تا بمقصد برسند مثلا ابو بکر

جلد 3 صفحه 107

و عمر و عثمان ائمّه و پیشروان اهل سنّتند تا آنها را بجایگاه خودشان برسانند و امیر المؤمنین و امام حسن و امام حسین علیهم السلام ائمّه و پیشروان شیعیانند تا آنها را بمقام خودشان و اصل فرمایند و پیرو پیروان کفر و ضلال لعنت و محرومیّت از رحمت احدیّت است در دنیا و آخرت و این لعنت که ملازم با عذاب است چون در مقابل عطایا و نعم اهل بهشت است بمنزله عطائی است که بدوزخیان اعطاء شده و این اجمالی است از اخبار بلاد و اقوامیکه بعذاب الهی در نتیجه طغیان گرفتار شدند که خداوند بغرض عبرت خلق برای پیغمبر خود نقل فرموده و بعضی از آن بلاد هنوز باقی است باعیان یا آثارشان مانند زراعتی که بجای خود ایستاده و ثابت است و بعضی بکلی محو و نابود شده که اثری هم از آن باقی نیست مانند مزرعه‌ای که درو شود و اثری از زراعت در آن باقی نماند و العیاذ باللّه تصوّر نشود خداوند بآنها ظلم نموده که در دنیا و آخرت از نعمت خود محروم و بعذاب دائم گرفتار فرموده چون آنها خودشان ظلم نمودند در باره خودشان که سرمایه ترقی و تعالی را از دست دادند و موجبات فنا و زوال و استیصال و استحقاق خلود در عذاب را برای خودشان تهیّه نمودند و بهیچ وجه پرستش خدایان باطل و تبعیّت سلاطین جور برای آنها نافع و مفید نشد و اینها نتوانستند از پرستش و ستایش کنندگان خودشان دفاع نمایند در موقع ورود عذاب الهی و جز هلاکت و خسارت برای اتباع خودشان چیزی زیاد ننمودند و کیفیّت گرفتن خداوند اهل بلادیرا که ستم نمودند بخودشان و خلق برای انتقام و تعذیب آنستکه بآنها مهلت میدهد تا بنهایت شقاوت برسند و پس از آن غضب میکند و از آنها انتقام میکشد بعذاب دردناک سخت که رهائی از آن ممکن نیست چنانچه قریب باین معنی در باره هر ظالمی از پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نقل شده با تمسّک باین آیه شریفه و در این اخبار و قصص اقوام سابقه هالکه عبرت است برای کسیکه از عذاب آخرت می‌ترسد چون معتقد بمعاد است و میداند که اینها نمونه‌ای از آن عذاب عظیم است نه کسیکه بکلی غافل است و متوجّه باین معانی نیست و این روز عذاب و آخرت و روز قیامت روزی است که خداوند خلق اوّلین و آخرین را برای جمع شدن در آنروز خلق فرموده که هر کس بکمال لایق و نتیجه عقاید و اعمال خود از خیر و شرّ برسد و آنروز مشهود است که تمام مخلوقات از جنّ و انس و اهل آسمان و زمین‌

جلد 3 صفحه 108

آنروز را خواهند دید و مانند آن روزی نیست و تمام انبیاء و رسل شهادت بوقوع آن داده و می‌دهند چنانچه قمّی ره فرموده و عیاشی ره از یکی از صادقین علیهما السلام نقل نموده در تفسیر این آیه که آنروز قیامت است و آن روز موعود است ..

منبع مطلب : wiki.ahlolbait.com

مدیر محترم سایت wiki.ahlolbait.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.