معنی و اوفوا الکیل و المیزان بالقسط
معنی و اوفوا الکیل و المیزان بالقسط را از سایت پست روزانه دریافت کنید.
آیه 152 سوره انعام
وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْیَتِیمِ إِلَّا بالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ حَتَّی یَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَ أَوْفُوا الْکَیْلَ وَ الْمِیزانَ بالْقِسْطِ لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها وَ إِذا قُلْتُمْ فَاعْدلُوا وَ لَوْ کانَ ذا قُرْبی وَ بعَهْد اللَّهِ أَوْفُوا ذلِکُمْ وَصَّاکُمْ بهِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ «152»
به مال یتیم نزدیک نشوید (و در آن تصرّفی نکنید) مگر به نیکوترین (طریقهای که به صلاح او باشد) تا به حد بلوغ و رشد خود برسد. (در داد و ستدها) پیمانه و ترازو را با عدالت تمام دهید. ما هیچکس را جز به اندازهی
جلد 2 - صفحه 583
توانش تکلیف نمیکنیم. و هرگاه سخن میگویید (چه در قضاوت و چه در شهادت) عدالت را رعایت کنید، هر چند (به زیان) خویشاوندتان باشد و به عهد و پیمان خدا وفا کنید. اینها اموری است که خداوند، شمارا به آن سفارش کرده است، باشد که یاد کنید و پند بگیرید.
نکته ها
خداوند، کارهای خود را به نحو احسن انجام میدهد: «أَحْسَنُ الْخالِقِینَ» «1»، «أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ» «2»، «نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدیثِ» «3» و ...، از ما هم خواسته که کارهایمان به نحو احسن باشد، «لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا» «4» چه در تصرّفات و فعالیّتهای اقتصادی، «إِلَّا بالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» «5»، چه در گفتگو با مخالفان، «جادلْهُمْ بالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» «6»، چه در پذیرش سخنان دیگران، «یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبعُونَ أَحْسَنَهُ» «7» و چه بدیهای مردم را با بهترین نحو جواب دادن، «ادْفَعْ بالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ» «8» که در تمام این موارد، کلمهی «احسن» به کار رفته است.
قوم حضرت شعیب، به خاطر کم فروشی گرفتار عذاب شدند. در قرآن نیز سه بار از کمفروشی نهی شده است.
کلمهی «کیل» هم به معنای پیمانه است و هم به معنای پیمانه کردن. کلمهی «قسط» هم میتواند مربوط به «أَوْفُوا» باشد یعنی پرداخت، عادلانه باشد و هم مربوط به «کیل و میزان» باشد، یعنی خود پیمانه و ترازو سالم باشد. البتّه نتیجه هر دو یکی است.
پیام ها
1- چون یتیم مدافعی ندارد و اموالش لغزشگاه است مواظب باشیم. «لا تَقْرَبُوا»
«1». مؤمنون، 14.
«2». تین، 4.
«3». زمر، 23.
«4». هود، 7.
«5». انعام، 152.
«6». نحل، 125.
«7». زمر، 18.
«8». مؤمنون، 96.
جلد 2 - صفحه 584
2- برای حفظ حقوق ایتام باید بهترین طریقهی بهرهگیری از اموال و دارایی او انتخاب شود. «بالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ». جز کسانی که اهلیّت اقتصادی و تقوای کافی دارند، نباید دیگران به مال یتیم نزدیک شوند. لا تَقْرَبُوا ... إِلَّا
3- وقتی ایتام به رشد و تجربهی کافی رسیدند، سلطهی خود را از آنان بردارید. «حَتَّی یَبْلُغَ أَشُدَّهُ»
4- نظام اقتصادی جامعهی اسلامی باید بر اساس قسط باشد. «بالْقِسْطِ»
5- اگر اجرای عدالت در حدّ اعلی ممکن نیست، لااقلّ در حدّ توان و امکان مراعات کنید. «لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها»
6- هیچیک از دستورات و اوامر و نواهی الهی، فوق طاقت انسان نیست. «لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها»
7- بدون قدرت، تکلیفی نیست. «لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها»
8- عدالت، هم در رفتار و هم در گفتار، یک اصل است. أَوْفُوا الْکَیْلَ ... وَ إِذا قُلْتُمْ فَاعْدلُوا (در گواهیها، وصیّتها، قضاوتها، صدور حکمها، انتقادها و ستایشها، عدالت را مراعات کنیم.)
9- به پیمانهای الهی (که شامل فرمانهای عقل و وحی و وجدان وفطرت میشود) وفادار باشیم ( «عهد اللَّه» هم شامل پیمانی است که خدا با انسان دارد و هم پیمانی که انسان با خدا میبندد) «بعَهْد اللَّهِ أَوْفُوا»
10- رابطهی خویشاوندی را بر ضابطهی حقّ و عدل، ترجیح ندهیم. «فَاعْدلُوا وَ لَوْ کانَ ذا قُرْبی»
منبع مطلب : wiki.ahlolbait.com
مدیر محترم سایت wiki.ahlolbait.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.
آیه 152 سوره انعام - قرآن کریم
153) اینها که بر شما خواندم راه من است که راهی است راست و استوار ( نه در آن اختلافی است نه پوینده اش را از مقصد باز می دارد )، پس آن را دنبال کنید و راه های دیگر را دنبال مکنید که شما را از راه خدا پراکنده سازد. اینهاست که خدا شما را به آن سفارش کرده است، باشد که تقوا پیشه کنید.
154) ما این آموزه ها را در آیین موسی نیز آوردیم، سپس به او کتاب آسمانی تورات را دادیم تا بدین وسیله کاستی های شریعت آن کسی که نیکوکار بود کامل شود و حقایق آیین بنی اسرائیل به تفصیل بیان گردد و برای آنان رهنمود و رحمتی باشد، شاید به دیدار پروردگارشان ایمان بیاورند.
155) و این قرآن کتابی است پرخیر و برکت که ما آن را فرو فرستادیم، پس، از آن پیروی کنید و تقوا پیشه سازید، باشد که مورد رحمت قرار گیرید.
156) آری قرآن را فرو فرستادیم تا نگویید: تنها بر دو طایفه ( یهودیان و مسیحیان ) که پیش از ما بودند کتاب آسمانی نازل شد و ما از تلاوت و فراگیری آنان بی خبر بودیم.
157) یا نگویید: اگر بر ما کتاب آسمانی فرو فرستاده می شد ما از آنان هدایت یافته تر بودیم. اکنون از جانب پروردگارتان دلیلی آشکار و رهنمود و رحمتی به سوی شما آمد، پس کیست ستمکارتر از آن کس که آیات خدا را دروغ شمرَد و از آنها روی برتابد ؟ به زودی کسانی را که از آیات ما روی برمی تابند، به سزای روی برتافتنشان به عذاب ناگوار کیفر می دهیم.
منبع مطلب : tadabbor.org
مدیر محترم سایت tadabbor.org لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.
جواب کاربران در نظرات پایین سایت
مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.
نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.
بله ما هر چه که بتوانیم مینویسم و براتون ارسال می کنم