رقابت انتخاباتی ترامپ و کلینتون
رقابت انتخاباتی ترامپ و کلینتون را از سایت پست روزانه دریافت کنید.
انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۱۶)
پنجاه و هشتمین انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا براساس قانون اساسی روز سهشنبه ۸ نوامبر ۲۰۱۶ برگزار شد. رأیدهندگان مجمع گزینندگان ریاست جمهوری را برگزیدند که آنها نیز به نوبهٔ خود یک رئیسجمهور و معاون رئیسجمهور جدید را برگزیدند. محدودیت دورههای ریاستجمهوری که در پس تصویب متمم بیست و دوم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا قرار داده شده باعث شد رئیسجمهور وقت باراک اوباما از حزب دموکرات از گزینش دوباره برای دوره سوم باز بماند. در این انتخابات مجمع گزینندگان دونالد ترامپ را به عنوان چهل و پنجمین رئیسجمهور و مایک پنس را به عنوان چهل و هشتمین معاون رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا انتخاب کردند.
رشته انتخاباتهای مقدماتی ریاستجمهوری ایالات متحده آمریکا بین ۱ فوریه و ۱۴ ژوئن ۲۰۱۶ در سراسر ایالات و سرزمینهای آمریکا و نیز واشینگتن، دی.سی. برگزار شد. فرایند گزینش نامزد هر حزب نیز غیرمستقیم است و رأیدهندگان در آن به فهرستی از نمایندگانی رأی میدهند که به کنوانسیونهای حزبی هر یک از احزاب گسیل شده و به نوبهٔ خود نامزد نهایی حزب را برمیگزینند. کنوانسیون ملی جمهوریخواه این دوره در کلیولند، اوهایو، و کنوانسیون ملی دموکرات در فیلادلفیا، پنسیلوانیا، برگزار شدند.
دونالد ترامپ بازرگان و شخصیت برنامههای تلویزیونی، در پی پیروزی بر سناتور تد کروز، فرماندار جان کیسیک، سناتور مارکو روبیو و چندین کاندیدای دیگر در رقابتهای مقدماتی ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ حزب جمهوریخواه در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۶ نامزد حزب جمهوریخواه شد.[۴] وزیر امور خارجه سابق ایالات متحده آمریکا و سناتور سابق نیویورک، هیلاری کلینتون پس از پیروزی بر سناتور ورمانت برنی سندرز در ۲۶ ژوئیه نامزد حزب دموکرات شد. در این انتخابات برای نخستین بار یک زن نامزدی یکی از احزاب اصلی را به دست آوردهاست. این انتخابات همچنین نخستین انتخابات از سال ۱۹۴۴ است که هر دو نامزد از یک ایالت هستند. احزاب سوم و نامزدهای ریاست جمهوری مستقل دیگری نیز در این انتخابات شرکت میکنند که از آنها دو نفر دسترسی کافی به برگه رأی یافتهاند و در نظرسنجیهای اصلی ملی نام برده میشوند: نامزد حزب لیبرترین، فرماندار سابق نیومکزیکو گری جانسن و نامزد حزب سبز جیل استاین.[۵][۶] جانسن و استاین در انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده آمریکا سال ۲۰۱۲ هم نامزد حزبشان بودند.
در ساعت ۳ صبح به وقت استاندارد شرق آمریکا در روز ۹ نوامبر ۲۰۱۶، دونالد ترامپ با کسب بیش از ۲۷۰ رأی از مجمع گزینندگان، بیشینهٔ ۵۳۸ گزینندهٔ این مجمع (بیش از ۲۷۰ رأی) را به دست آورد که کافی بود او را رئیسجمهور منتخب آمریکا کند. بسیاری از نظرسنجیها و افکارسنجان به تندی این انتخابات را به عنوان یکی از جذابترین انتخابات در دوران معاصر، و یکی از بزرگترین نتایج خلاف انتظار در تاریخ خواندند. ترامپ با ۷۰ سال سن، پیرترین کسی شد که تاکنون در دور اول به ریاست جمهوری رسیده، و از رونالد ریگان که هنگام پیروزی در انتخابات ۱۹۸۰، ۶۹ ساله بود نیز پیرتر است. ترامپ پس از ون بیورن، میلرد فیملمور، تیودور روزولت و فرنکلین دی روزولت پنجمین رئیسجمهور آمریکا شد که در ایالت نیویورک به دنیا آمدهاست. ترامپ همچنین پس از جیمز پلک در سال ۱۸۴۴ و ریچارد نیکسون در سال ۱۹۶۸ سومین رئیسجمهوری شد که ایالت خانگی خود را باختهاست.
نقشه انتخاباتی[ویرایش]
جمهوریخواه[ویرایش]
سناتور ایالات متحده تد کروز از تگزاس نخستین نامزد اصلیای بود که حضور خود در انتخابات ۲۰۱۶ را در تاریخ ۲۳ مارس ۲۰۱۵ اعلام کرد.[۷][۸] سناتور کنتاکی، رند پال دومین نامزدی بود که در ۷ آوریل ۲۰۱۵ نامزدی خود را اعلام کرد.[۹] مارکو روبیو، سناتور فلوریدا، نامزد بعدی بود که در ۱۳ آوریل اعلام نامزدی کرد.[۱۰][۱۱] کارلی فیورینا نامزدی خود را در ۴ مه ۲۰۱۵ اعلام کرد.[۱۲] مایک هاکبی، نامزد انتخابات سال ۲۰۰۸ و فرماندار سابق آرکانزاس، نامزدی خود را یک روز بعد اعلام کرد.[۱۳] سناتور سابق پنسیلوانیا و نامزد انتخابات ۲۰۱۲، ریک سنتوروم، مبارزه خود را در ۲۷ مه اعلام کرد.[۱۴] جرج پتکی، از فرمانداران سابق ایالت نیویورک نامزد بعدی بود که در ۲۸ مه، ۲۰۱۵ وارد رقابتها شد.[۱۵] لیندسی گراهام، سناتور کارولینای جنوبی، در ۱ ژوئن اعلام نامزدی کرد.[۱۶] فرماندار سابق تگزاس، ریک پری، که در سال ۲۰۱۲ هم نامزد شده بود، در ۴ ژوئن اعلام کرد دوباره رقابت خواهد کرد.[۱۷] فرماندار سابق فلوریدا، جب بوش، در ۱۵ ژوئن به رقابتها وارد شد.[۱۸] دونالد ترامپ، ساختمان ساز و مجری سابق ریلتی شوهای تلویزیونی در ۱۶ ژوئن اعلام نامزدی کرد.[۱۹] بابی جیندال، فرماندار وقت لوئیزیانا، در ۲۴ ژوئن اعلام نامزدی کرد.[۲۰] کریس کریستی فرماندار نیو جرسی در ۳۰ ژوئن اعلام نامزدی کرد.[۲۱] فرماندار ویسکانسین اسکات واکر در ۱۳ ژوئیه اعلام نامزدی کرد.[۲۲] فرماندار اوهایو جان کیسک در ۲۱ ژوئیه اعلام نامزدی کرد.[۲۳] فرماندار سابق ویرجینیا جیم گیلمور آخرین نامزد بود که در ۳۱ ژوئیه اعلام نامزدی کرد.[۲۴] ریک پری، در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۵ از رقابتها کناره گرفت. اسکات واکر در ۲۱ سپتامبر کنار کشید. بابی جیندال در ۱۷ نوامبر نامزدی خود را خاتمه داد. لیندسی گراهام در ۲۱ دسامبر کنارهگیری کرد. جرج پتکی در ۲۹ دسامبر کنارهگیری کرد. مایک هاکبی در ۱ فوریه کناره گرفت. ریک سنتوروم و رند پال در ۳ فوریه کنارهگیری کردند. تد کروز انتخابات انجمنهای حزبی آیووا را در ۱ فوریه برد و دونالد ترامپ و مارکو روبیو به ترتیب دوم و سوم شدند. ترامپ بقیهٔ رقابتهای ماه فوریه را برنده شد: نیوهمپشر، کارولینای جنوبی و نوادا. کریس کریستی و کارلی فیورینا پس از ناکامی در کسب آرای بالا در رقابتهای آیووا و نیوهمپشر در ۱۰ فوریه از رقابتها کناره گرفتند. جیم گیلمور در ۱۲ فوریه کناره گرفت. .[۲۵] جب بوش در ۲۰ فوریه پس از کسب آرای کم در آیووا و نیو همپشر کنارهگیری کرد. در ۱ مارس، ۱۱ ایالت رقابتهای خود را در چارچوب «سهشنبه بزرگ» برگزار کردند. سناتور کروز اکلاهما، آلاسکا و ایالت خود، تگزاس، را برنده شد. سناتور روبیو نخستین ایالت خود را (مینه سوتا) برنده شد. دونالد ترامپ توانست در آلاباما، آرکانزاس، جورجیا، ماساچوست، تنسی، ویرجینا و ورمانت در جایگاه اول قرار گرفته و تا انتهای آن شب ۲۳۷ دلگت به دست آورد و جایگاه خود را به عنوان پیشتاز کسب نامزدی حزب جمهوریخواه تحکیم ورزد. بن کارسون کمپین خود را در ۴ مارس به تعلیق درآورد و چند روز بعد از ترامپ حمایت کرد.[۲۶][۲۷] در ۶ مارس، کروز در مین و کانزاس برنده شد و ترامپ در لوئیزیانا و کنتاکی پیروز شد. روبیو پورتوریکو را در ۶ مارس برد. در ۸ مارس ترامپ میشیگان، میسیسیپی و هاوایی و کروز آیداهو را برنده شدند. مارکو روبیو پس از شکست در ایالت خود، فلوریدا در ۱۵ مارس، کمپین خود را به حال تعلیق درآورد. در این روز جان کیسیک در اهایو و ترامپ در ایلینوی، فلوریدا، میزوری، کارولینای شمالی و جزایر ماریانای شمالی پیروز شدند. در ۲۲ مارس کروز در یوتا و ترامپ در آریزونا پیروز شدند.
پس از پیروزیهای ترامپ در اواخر آوریل و پیروزی او در ایندیانا در ۳ مه ۲۰۱۶، کروز و کیسیک دو نامزد باقیمانده شانس خود برای برنده شدن را از دست داده و مبارزات خود را معلق کردند و در نهایت راینس پریبیس رئیس کمیسیون ملی جمهوریخواه ترامپ را نامزد فرضی این حزب در انتخابات سرتاسری اعلام کرد.
نامزد[ویرایش]
کاندیداهای کنار کشیده[ویرایش]
دموکرات[ویرایش]
هیلاری کلینتون وزیر سابق امور خارجه نخستین دمکراتی بود که برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری اعلام نامزدی کرد. برنی سندرز سناتور ورمانت و مارتین اومالی فرماندار سابق مریلند او را برای کسب نامزدی به چالش کشیدند. نهایتاً برنی سندرز پس از نرسیدن به مقدار دلگیت مورد نیاز، به نفع کلینتون کنارهگیری کرد.
نامزد[ویرایش]
کنار کشیدهها[ویرایش]
احزاب سوم اصلی[ویرایش]
حزب سبز[ویرایش]
حزب لیبرترین[ویرایش]
در ۲۹ مه ۲۰۱۶ جانسن در رایگیری دوم در مجمع ملی لیبرترین با ۵۵٫۸ درصد رای نمایندگان نامزدی را برنده شد.[۵۶] مجمع بیل ولد فرماندار سابق جمهوریخواه ماساچوست را به عنوان نامزد معاونت او برگزید.
دیگر احزاب سوم و مستقلها[ویرایش]
مناظرهها[ویرایش]
کمیسیون دوحزبی مناظرههای ریاست جمهوری در نظر داشت چهار مناظره برای انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۱۶ برگزار کند، که در جاهای مختلفی در ایالات متحده آمریکا در سپتامبر و اکتبر ۲۰۱۶ پراکنده شدهاند – سه تا از آنها با حضور نامزدهای ریاست جمهوری و یکی با حضور نامزدهای معاونت ریاست جمهوری برگزار شد. نخستین مناظره در ۲۶ سپتامبر بود.
ایالات رقابتی[ویرایش]
به جز در مین و نبراسکا، برندهٔ آرای مردمی تمام آرای مجمع گزینندگان ایالت را میبرد (گرچه مجالس ایالتها قانوناً میتوانند نحوهٔ تخصیص آرا را عوض کنند).[۶۲] در انتخاباتهای ریاست جمهوری اخیر کمپینها منابع خود را عموماً بر تعداد اندکی از ایالتهای رقابتی متمرکز کردهاند.[۶۳][۶۴] ایالتهای احتمالی صحنهٔ رقابت عبارتند از نوادا، کلرادو، آیووا، ویسکانسین، میشیگان، اوهایو، پنسیلوانیا، نیوهمپشایر، ویرجینیا، کارولینای شمالی، و فلوریدا.[۶۵] دموکراتها نیز هدف قرار دادن آریزونا، جورجیا، و تگزاس را مورد بررسی قرار دادهاند.[۶۵] در این حال، جمهوریخواهان ممکن است مینهسوتا و نیو جرسی را نیز هدف قرار بدهند.[۶۶]
نتایج[ویرایش]
جمعیتشناسی رأیدهندگان[ویرایش]
منبع: دادههای ادیسون ریسرچ، کنسرسیومی متشکل از ایبیسی نیوز، آسوشیتد پرس، سیبیاس نیوز، سیانان، فاکس نیوز، و انبیسی نیوز، بر مبنای نظرسنجی حضوری از ۲۴٬۵۳۷ رأیدهنده در ۳۵۰ حوزهٔ رأیگیری در سرتاسر ایالات متحدهٔ آمریکا به علاوهٔ ۴٬۳۹۸ مصاحبهٔ تلفنی با رأیدهندگان پیشاز موعد و غایب.[۶۸][۶۹]
ملاحظات[ویرایش]
منابع[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
منبع مطلب : fa.wikipedia.org
مدیر محترم سایت fa.wikipedia.org لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.
مقایسه وضعیت بایدن ۲۰۲۰ با کلینتون ۲۰۱۶ در رقابت با ترامپ | این بار نظرسنجیها درست از آب در میآیند؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هیل، گرچه هیلاری کلینتون در انتخابات سال ۲۰۱۶ در نظرسنجیهای پیش از رایگیری از دونالد ترامپ جلوتر بود اما یک تفاوت اساسی بین وضعیت کلینتون در آن سال و وضعیت جو بایدندر انتخابات سال ۲۰۲۰ جود دارد، فاصله کلینتون و ترامپ در هفته آخر پیش از رایگیری کاهش یافت اما در مورد بایدن چنین پدیدهای به چشم نمیخورد.
نظرسنجیها نشان میدهند همه عواملی که بیانگر ناپایداری در میان رایدهندگان احتمالی هستند - از جمله شمار افراد هنوز تصمیم نگرفته، افرادی که میخواهند به نامزد حزب سوم رای دهند و افرادی که هنوز ممکن است تصمیمشان را تغییر بدهند - در این نقطه از انتخابات ۲۰۲۰ نسبت به انتخابات ۲۰۱۶ پایینتر هستند و بایدن فاصله ثابتی را با ترامپ حفظ کرده است.
حدود ۶۰ میلیون نفر در آمریکا تاکنون زودتر از موعد رای دادهاند و شمار رایدهندگان مردد در حال کاهش یافتن است. با اینکه برخی از نظرسنجیها ممکن است کاملا تحت تاثیر آخرین مناظره بایدن و ترامپ در هفته پیش که در مجموع به نفع ترامپ بود، نباشند، بعید است نتیجه این مناظره تغییری اساسی در تصمیم رایدهندگان ایجاد کند.
کارشناسان می گویند تفاوتهای میان نظرسنجیها در طیف خطای طبیعی است و گرایشی عمده به تغییر در نظر رایدهندگان مشاهده نمیشود.
بر عکس در ۴ سال پیش در سال ۲۰۱۶، در این زمان نظرسنجیها شروع کاسته شدن عمدهای در فاصله میان دو نامزد را نشان میدادند، هر چند بسیاری از تحلیلگران آن را نادیده گرفتند.
تفاوتهای دیگری هم میان انتخابات ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ وجود دارد که مهمتر از همه ظهور پاندمی کرونااست که به موضوع تعیینکنننده در کارزار انتخاباتی بدل شده است.
یکی از نقاط عطف در سال ۲۰۱۶ هنگامی بود که فقط ۱۱ روز پیش از روز رایگیری جیمز کومی، رئیس آن هنگام افبیآی (اداره تحقیقات فدرال آمریکا) اعلام کرد که تحقیقات مجددی را درباره ماجرای ای میلهای هیلاری کلینتون آغاز میکند. دموکراتها در آن زمان کومی را در شکست کلینتون مقصر اعلام کردند.
یک نکته مهم دیگر این است که طرفداری از بایدن، نامزد حزب دموکرات هم در نظرسنجیهای ملی و هم در نظرسنجیها در ایالتهای چرخشی تعیینکنده نتیجه انتخابات از رقم ۵۰ درصد عبور کرده است، در حالیکه طرفداری از ترامپ در حد میانه ۴۰ تا ۵۰ درصد باقی مانده است. کلینتون در دو نظرسنجی ملی منتشر شده در نوامبر ۲۰۱۶ زیر ۵۰ درصد بود، اما طرفداری از بایدن در میانگین نظرسنجیها در حد ۵۱ درصد است.
یک تفاوت دیگر این است که رای دهندگانی که به هیچ یک از دو نامزد علاقه نداشتند، در نهایت به ترامپ رای دادند.
بایدن بسیار محبوبتر از کلینتون است و این بار بر اساس نظرسنجیها رایدهندگانی که به هیچیک از نامزدهای دو حزب عمده علاقه ندارند، در نهایت به حزب دموکرات رای خواهند داد.
گرچه پیشتازی بایدن نسبت به ترامپ اخیرا تا حدی کاهش یافته است، اما این کاهش در حد کاهش محبوبیت کلینتون نیست و بایدن هنوز برتری قابلتوجهی دارد.
فاصله ترامپ (خط قرمز) و بایدن (خط آبی) در میانگین نظرسنجیها
بایدن در میانگین نظرسنجیها از ۱۰ درصد پیشتازی در چند هفته پیش به ۸ درصد پیشتازی رسیده است. جلو بودن کلینتون در میانگین نظرسنجیها یک هفته پیش از رایگیری نسبت به میانه ماه اکتیر از ۵.۵ درصد به فقط ۲ درصد کاهش یافته بود.
یک برتری دیگر بایدن پیشتازی قوی او در ایالتهای به اصطلاح «کمربند زنگزده» و غرب میانه آمریکا است که تعیینکننده نتیجه انتخابات هستند، به طوری که او فاصلهاش را در این ایالتها که ترامپ آنها را در سال ۲۰۱۶ برد، به دو برابر رسانده است.
کارزار بایدن همچنین پیشرفتهایی در ایالتهایی که به طور سنتی به جمهوریخواهان رای میدهند یا ایالت قرمز هم داشته است، از جمله ایالت جورجیا و ایالت تگزاس.
گرچه ترامپ هنوز میتواند با بردن ترکیب درستی از ایالتهای چرخشی برنده کالج الکترال باشد، اما تحلیلگران میگویند برای رسیدن به این هدف ترامپ باید فاصلهاش با بایدن را در نظرسنجیهای کشوری به ۴ درصد کاهش دهد.
دموکرات با توجه به تجربه انتخابات سال ۲۰۱۶ و اشتباه از آب در آمدن نتایج نظرسنجیها این بار تا آخرین لحظه حداکثر تلاششان را خواهند کرد.
منبع مطلب : www.hamshahrionline.ir
مدیر محترم سایت www.hamshahrionline.ir لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.
جواب کاربران در نظرات پایین سایت
مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.
نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.