خطر عفونت در کدام قسمت گوش بیشتر است علوم هشتم

خطر عفونت در کدام قسمت گوش بیشتر است علوم هشتم را از سایت پست روزانه دریافت کنید.

علوم متوسطه هشتم

عفونت گوش در بچه ها شایع است اما می‌تواند در هر سنی رخ دهد. علامت اصلی درد گوش و احساس ناخوشایند در گوش است. درمان اصلی استفاده از مسکن است. به مصرف آنتی بیوتیک معمولا نیازی نیست اما در برخی موارد باید تجویز شود. عفونت معمولا ظرف چند روز از بین می‌رود.

عفونت گوش میانی چیست ؟

عفونت گوش میانی هنگامی‌ اتفاق می‌افتد که باکتری ها به گوش میانی حمله کنند .

گوش میانی شامل پرده صماخ و فضای پشت آن است . به عفونت گوش میانی گاهی اوقات  " اوتیت حاد مدیا " می‌گویند. البته یک نوع دیگر از عفونت مجرای شنوایی هم وجود دارد در اثر عفونت گوش خارجی رخ می‌دهد که به آن " اوتیت اکسترن " می‌گویند .

چگونه عفونت گوش اتفاق می‌افتد ؟

فضای کوچک پشت پرده صماخ به صورت طبیعی پر از هوا است . این فضا از طریق یک کانال باریک به نام لوله استاش به حلق مرتبط می‌شود .

فضای گوش میانی برخی از اوقات پر از ترشحات یا مایع می‌شود و برخی اوقات در اثر تماس با سرما ، این ماده مخاطی می‌تواند توسط باکتری یا ویروس دچار عفونت شود .

کودکانی که در گوش میانی خود ترشح ، به خصوص ترشحات غلیظ و چسبنده دارند ، بیشتر از دیگران مستعد عفونت گوش میانی هستند . برخی از اوقات ، عفونت گوش میانی بدون هیچ دلیل خاصی به صورت ناگهانی اتفاق می‌افتد .

عفونت گوش چه علایمی‌ دارد ؟

* درد گوش علامت شایعی است اما همیشه، یا در همه افراد اتفاق نمی‌افتد .

* کاهش شنوایی می‌تواند برای چند روز ایجاد شود .

* درجات تب بالا نیز در این بیماری شایع است .

* کودکان می‌توانند دچار احساس ناخوشی و بیماری یا استفراغ شوند، علائم این بیماری در کودکان ناخوشایند است .

* کودکان کوچکتر نمی‌توانند محل درد خود را نشان دهند و یکی از دلایل تب با علت ناشناخته در کودکان و یا گریه بیش از حد و تحریک پذیری شیرخواران می‌تواند عفونت گوش میانی باشد .  

* گاهی از اوقات در این بیماری، پرده گوش پاره شده و ترشحات از گوش خارج می‌شود، پس از خروج ترشحات، درد به صورت ناگهانی، کم می‌شود و پرده صماخ چند روز پس از آن خود به خود ترمیم می‌شود .

گوش درد:

درد گوش علامت شایع عفونت گوش است. اما هر گوش دردی نشانه ی عفونت گوش نیست. اگر کودک گوش در دارد اما حال عمومی‌اش خوب است، احتمال عفونت گوش کم است.

 گوش درد خفیف می‌تواند به خاطر تشکیل ترشحات در گوش میانی، پس از یک سرماخوردگی باشد. این مشکل معمولا ظرف چند روز خود به خود برطرف می‌شود. برخی اوقات دردی که در گوش احساس می‌کنید ممکن است در اثر مشکلات دیگری مانند مشکلات دندانی باشد.

درمان عفونت گوش چیست؟

بیشتر عفونتهای گوش بدون درمان و خود به خود ظرف 3-2 روز برطرف می‌شوند و سیستم ایمنی معمولا می‌تواند باکتریها و ویروسهایی را که منجر به عفونت گوش می‌شوند را از بین ببرد. اما درمانهایی که انجام می‌شوند شامل این موارد هستند:

مسکنها:

اگر عفونت گوش ایجاد درد کند برای کودکان مسکن تجویز می‌شوند تا وقتی که شدت درد کاهش پیدا کند و برطرف شود. ممکن است استامینوفن و یا ایبوپروفن تجویز شود. این داروها تب را نیز کاهش می‌دهند و کودک احساس بهتری خواهد داشت. اگر آنتی بیوتیک تجویز شود نیز می‌توان تا زمانی که درد برطرف شود از مسکنها استفاده کرد. مطالعات جدید نشان می‌دهند که ممکن است استفاده از بی حس کننده ی موضعی به ساکت شدن درد کمک کند البته برای اینکه بتوان از این داروها استفاده کرد باید مطالعات بیشتر ی انجام گیرد.

آنتی بیوتیکها فقط در برخی موارد تجویز می‌شوند:

در بیشتر موارد آنتی بیوتیک تجویز نمی‌شود چون اکثر اوقات عفونت گوش خود به خود طی  3-2 روز بهبود می‌یابد. اگر به مصرف آنتی بیوتیک نیاز نباشد بهتر است استفاده نشود چون ممکن است عوارضی مانند اسهال یا بثورات پوستی ایجاد کنند. آنتی بیوتیک در این موارد تجویز می‌شوند:

* بچه های زیر دوسال، چون خطر ایجاد عوارض در این سنین بیشتر است.

* عفونت شدید

* برطرف نشدن عونت طی 3-2 روز

* عفونت گوشی که عوارض ایجاد کند.

وقتی عفونت گوش ایجاد می‌شود باید به پزشک مراجعه کنید. معمولا پزشک 3-2 روز منتظر می‌ماند تا ببیند عفونت برطرف می‌شود یا نه. در این روزها از مسکنها و ضد درد استفاده می‌شود. در اکثر موارد عفونت برطرف می‌شود. اما اگر خوب نشود آنتی بیوتیک تجویز می‌شود. ممکن است از همان اول پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز کند که در صورتی که ظرف 3-2 روز آینده مشکل برطرف نشد آن را مصرف کنید.

عوارض عفونت گوش کدامند؟

* بعد از برطرف شدن عغونت گوش ممکن است ترشحات مخاطی ، پشت پرده ی صماخ باقی بماند. این حالت ممکن است برای مدتی منجر به کاهش شنوایی شود. معمولا این مشکل ظرف یک هفته رفع می‌شود و شنوایی به حد نرمال برمی‌گردد.

* بعضی اوقات ترشح گوش کاملا برطرف نمی‌شود و حالت چسبنده پیدا می‌کند. در این حالت ممکن است شنوایی کم شود. اگر بعد از عفونت گوش شنوایی شما به حالت اول برنگشت به پزشک مراجه کنید.

* اگر پرده ی صماخ سوراخ شود معمولا طی چند هفته بعد از برطرف شدن عفونت ترمیم می‌شود. برخی موارد سوراخ پرده گوش باقی می‌ماند و برای بهبود آن به درمان نیاز است.

* در صورتی که کودک مبتلا به صورت طبیعی خوب شود خطر عوارض جدی که در اثر عفونت گوش ایجاد می‌شود بسیار کم است.

* ندرتا ممکن است استخوان پشت گوش در اثر عفونت دچار عفونت جدی شود. به این حالت ماستوئیدیت گفته می‌شود. در موارد بسیار نادرتری عفونت پیشرفت می‌کند و به گوش داخلی ، مغز یا سایر بافتهای مجاور منتشر می‌شود.  این مشکل علائم متفاوت و مختلفی ایجاد می‌کند و می‌تواند مغز و اعصاب مجاور را تحت تاثیر قرار دهد.

در صورتی که کودک بیمارتر شد یا طی 2-3 روز خوب نشد و یا دچار علائمی‌شد که به نظر شما غیر طبیعی است و اطلاعی راجع به آنها ندارید حتما به پزشک مراجعه کنید.

آیا عفونت گوش بازهم ایجاد می‌شود؟چگونه می‌توان از عفونت گوش پیشگیری کرد؟

ممکن است کودک در طول دوران کورکی دچار 2 یا چند بار عفونت گوش شود. در بیشتر موارد برای پیشگیری از عفونت گوش کار زیادی نمی‌توان انجام داد.

 اما شواهدی هست که نشان می‌دهد احتمال ایجاد عفونت گوش در این موارد کمتر است:

* در کودکانی که از شیر مادر تغذیه کرده اند.

* در بچه هایی که از پستانک استفاده نمی‌کنند.

اگر به کودک خود پستانک می‌دهید بهتر است استفاده از آن را محدود کنید. برای مثال از آن فقط برای خواباندن کودک استفاده کنید نه همیشه.

* در بچه هایی که در هوای عاری از دود سیگار تنفس می‌کنند.

 در شیرخواران و کودکانی که در محیط خانه در معرض دود سیگار هستند ، خطر ایجاد عفونت گوش و بسیاری از مشکلات دیگر افزایش می‌یابد.

به ندرت در برخی از کودکان عفونت گوش مکرر و با فواصل زمانی کم روی می‌دهد. در این موارد ممکن است پزشک برای مدت طولانی تری آنتی بیوتیک تجویز کند تا از ایجاد عفونت بعدی پیشگیری شود.

منبع مطلب : shahidi85.blog.ir

مدیر محترم سایت shahidi85.blog.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

علوم هشتم

عامل اصلی ابتلا

اصلی‌ترین عامل ابتلا به عفونت گوش میانی، اختلال عملکرد شیپور استاش است.

وظایف شیپور استاش عبارتند از:

محافظت از گوش در برابر ورود میکروب‌ها

تخلیه ترشحات گوش میانی

متعادل سازی فشار هوا بین فضای گوش میانی و نازوفارنکس

شیپور استاش در کودکان کوتاه (تقریباً ۱۸ سانتی متر) و افقی (زاویه ۱۰ درجه نسبت به افق) بوده و از بافت غضروفی نرم تشکیل شده‌است در حالی که شیپور استاش بزرگسالان مایل (عمودی تر از کودکان، با زاویه ۴۵ درجه نسبت به سطح افق) است. این شکل قرار گیری در بزرگسالان، محافظت بیشتری از گوش میانی فراهم می‌کند اما افقی قرار گرفتن آن در کودکان، موجب می‌شود تا باکتری‌های موجود در نازوفارنکس، به آسانی وارد فضای گوش میانی شوند.

شایعترین عوامل عفونی ابتلا به عفونت گوش میانی عبارتند از:

استرپتوکوکوس پنومونیا

هموفیلوس آنفلوآنزا

موراکسلا کاتارالیس

چگونه عفونت گوش اتفاق می‌افتد ؟

فضای کوچک پشت پرده صماخ به صورت طبیعی پر از هوا است . این فضا از طریق یک کانال باریک به نام لوله استاش به حلق مرتبط می‌شود .

فضای گوش میانی برخی از اوقات پر از ترشحات یا مایع می‌شود و برخی اوقات در اثر تماس با سرما ، این ماده مخاطی می‌تواند توسط باکتری یا ویروس دچار عفونت شود .

کودکانی که در گوش میانی خود ترشح ، به خصوص ترشحات غلیظ و چسبنده دارند ، بیشتر از دیگران مستعد عفونت گوش میانی هستند . برخی از اوقات ، عفونت گوش میانی بدون هیچ دلیل خاصی به صورت ناگهانی اتفاق می‌افتد .

منبع مطلب : taghva2.blog.ir

مدیر محترم سایت taghva2.blog.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

عفونت گوش میانی

- مرور کلی

عفونت در فضای گوش میانی باعث ملتهب شدن گوش میانی می شود و این روند ممکن است یک گوش و یا هر دو گوش را با هم گرفتار کند. این بیماری خصوصاً در میان کودکان بسیار شایع است و همچنین شایعترین علت کاهش شنوائی دریچه ها به حساب می آید.

گر چه این بیماری در کودکان شایع است، ولی گاهی بزرگسالان را نیز مبتلا می کند. این بیماری خصوصاً در فصل زمستان و اوایل بهار شیوع دارد.

- آیا عفونت گوش میانی یک بیماری جدی و خطرناک است؟

بله ، این بیماری بعلت اینکه هم باعث گوش درد شدید و هم کاهش شنوائی می شود باید جدی گرفته شود زیرا مثلاً کاهش شنوائی خود باعث ایجاد تبعات دیگر مثل اختلال در یادگیری و حتی تأخیر در سخن گفتن خواهد شد. در هر صورت اگر بیماری به موقع تشخیص داده شده و سریعاً درمان شود، شنوائی تقریباً همیشه به مقدار طبیعی خود باز خواهد گشت.

از طرف دیگر ، این بیماری بعلت گسترش عفونت به ساختارهای اطراف خود می تواند عوارض وخیم دیگری را نیز بوجود آورد مثل آبسه مغزی، عفونت استخوان پشت گوش ( ماستوئید ) و یا مننژیت ( التهاب پرده مغز ) و ... بنابراین شناخت علائم آن و رساندن سریع کودک به پزشک برای جلوگیری از عوارض خطرناک لازم می باشد.

- گوش چگونه کار خود را انجام می دهد؟

گوش خارجی صداها را دریافت می کند و به طرف کانال گوش هدایت می کند. گوش میانی که به اندازه یک نخود فرنگی است یک فضای پر از هوا است که از گوش خارجی توسط یک لایه نازک بنام پرده صماخ جدا شده است . 3 استخوانچه کوچک که کوچکترین استخوانهای بدن می باشند، در گوش میانی قرار داشته و از یک طرف دیگر به گوش داخلی متصل هستند و کارشان انتقال ارتعشات صدا از پرده گوش به گوش داخلی می باشد. گوش داخلی نیز ارتعاشات را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل کرده و این سیگنالها را به مغز ارسال می کند. البته گوش داخلی در حفظ تعادل انسان نیز دخالت دارد.

اما یک گوش میانی سالم حاوی هوا می باشد که از نظر فشار، برابر با فشار جو بوده و باعث انتقال راحت ارتعاشات به گوش داخلی می شود. البته تعادل فشار در گوش میانی توسط لوله ای بنام شیپور استاش که از گوش میانی به بینی راه دارد، انجام می گیرد. هوا مثلاً در هنگام خمیازه کشیدن و یا انجام عمل بلع می تواند بصورت حبابهای کوچکی وارد گوش شده و تعادل فشار را برقرار کند.

- دلایل ابتلا به عفونت گوش میانی چیست ؟

انسداد شیپور استاش مثلاً در هنگام سرماخوردگی، حساسیت و یا سایر عفونتهای تنفسی در کنار حضور باکتری یا ویروس در گوش میانی باعث تجمع مایع ( در اثر تولید چرک و ترشحات مخاطی) در گوش میانی و در پشت پرده صماخ می شود. هر چه حجم مایع تجمع یافته در گوش میانی بیشتر شود باعث بالا رفتن فشار فضای گوش میانی و همچنین به بیرون برآمده شدن پرده صماخ و درد گوش و تورم آن می شود. در این حالت بعلت اینکه در پشت پرده گوش مایع وجود دارد، ارتعاش پرده صماخ مختل شده و شنوائی کاهش می یابد.

گاهی در اثر فشار زیاد چرک ، پرده صماخ پاره شده و چرک از گوش خارج می شود، ولی بطور شایعتر چرک و ترشحات در داخل باقی می مانند. حتی گاهی پس از اتمام دوره حاد عفونت نیز ترشحات در داخل گوش باقی می ماند و مزمن می شود. این ترشحات برای چندین هفته ، چندین ماه و حتی چندین سال پس از عفونت حاد ممکن است، در گوش میانی باقی مانده و سبب عودهای مکرر بیماری و همچنین اختلال در شنوائی شود.

- علائم عفونت گوش میانی چیست؟

در نوزادان و شیر خواران علائم زیر دیده می شود:

کشیدن و چنگ انداختن به گوش خصوصاً اگر همراه با موارد زیر باشد :

- مشکلات شنوائی

- گریه و بی قراری

- تب

- استفراغ

- خروج ترشحات چرکی از گوش

در کودکان بزرگتر ، نوجوانان و بالغین علائم زیر انتظار می رود :

- احساس پری یا فشار در گوش

- مشکلات شنوائی

- سرگیجه و اختلال در تعادل

- تهوع و استفراغ

- خروج ترشحات از گوش

- تب

- پس از مراجعه به پزشک، برای بیمار چه کاری انجام می شود؟

پزشکان با استفاده از یک وسیله به نام - اتوسکوپ - می توانند گوش خارجی و پرده گوش را دیده و تغییرات پرده گوش را تشخیص دهند. با این وسیله می توان قرمزی گوش و تجمع مایع پشت پرده صماخ را مشاهده کرد و در بعضی از انواع اتوسکوپ با دمیدن مقداری هوا به کانال گوش، تحرک پرده گوش نیز اندازه گیری می شود. اگر پس از ورود هوا به کانال گوش پرده حرکتی نکند و یا اینکه پرده گوش قرمز رنگ باشد، احتمالاً گوش مبتلا به عفونت شده است. علاوه بر معاینه فوق، دو تست دیگر نیز برای بدست آوردن اطلاعات بیشتر ممکن است استفاده شود. یکی تست?شنوائی سنجی- که در آن سطح شنوائی در فرکانسهای متفاوت سنجیده شده و نمودار آن مورد بررسی قرار می گیرد و تست دیگر - تمپانوگرام - است که با اندازه گیری فشار گوش میانی، کارکرد شیپور استاش و تحرک پذیری پرده صماخ را بررسی می کند.

- درمان

پزشک پس از ویزیت بیمار چندین دارو تجویز می کند که یکی از آنها آنتی بیوتیک مناسب برای درمان عفونت گوش میانی می باشد. لازم است که دوره درمان آنتی بیوتیک تا انتها طی شود حتی اگر سریعاً و پس از چند روز علائم بیماری فروکش کند، زیرا درمان ناقص باعث عود مجدد بیماری می شود. علاوه بر آنتی بیوتیک ممکن است آنتی هیستامین ( در صورت همراهی بیمار با حساسیت ) و یا ضد احتقان ( خصوصاً سرماخوردگی ) توسط پزشک تجویز شود. همچنین تجویز ضد درد و ضد تب نیز ممکن است ضرورت پیدا کند. اگر علائم پس از چند روز تخفیف پیدا نکرد، دوباره با پزشک خود مشورت کنید.

گاهی در درمان عفونت گوش میانی نیاز به اقدامات دیگری می باشد که یکی از آنها عملی به نام - میرنگوتومی - یا برشی بر پرده صماخ با تیغ جراحی است. این عمل زمانی انجام می گیرد که بیمار درد شدیدی دارد و پرده گوش بسیار برجسته بوده و هر آن ممکن است پاره شود. در این موارد جراح با تغ خود یک برش کوچک روی پرده گوش ایجاد می کند که هم باعث خروج چرک و ترشحات شده و هم درد را کاهش می دهد و از همه مهمتر از پاره شدن وسیع خودبخودی پرده گوش جلوگیری می کند. البته این برش در عرض چند روز خودبخود بهبود یافته و خطر خاصی برای بیمار ندارد.

گاهی نیز پس از ایجاد شکاف تخلیه چرک، تا زمانیکه لوله استاش کار کرد خود را بدست نیاورد. یک - لوله تهویه - در محل شکاف قرار می دهند تا هم تعادل هوای داخل گوش میانی تأمین شده و هم چرک و ترشحات از گوش خارج شود و گاهی برای چندین هفته این لوله در داخل پرده صماخ باقی گذاشته می شود. البته در زمانیکه این لوله تهویه در داخل پرده صماخ قرار دارد باید از ورود آب به گوش جلوگیری کرد تا دوباره باعث ایجاد عفونت نشود.

همچنین اگر این بیماری در زمینه حساسیت اتفاق افتاده است، درمان حساسیت نیز ممکن است ضروری شود.

منبع مطلب : pgtmrc.bpums.ac.ir

مدیر محترم سایت pgtmrc.bpums.ac.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.